- şahnamə
- сущ. устар. шахнаме (книга о шахах)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şahnamə — f. hökmdarların tərcümeyi halına, fəaliyyətinə və tarixinə həsr edilmiş mənzum əsər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gavsər — f. «Şahnamə» qəhrəmanlarından Firidunun camış başı şəklində gürzünün adı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəxş — f. ağla qırmızı və ya qara ilə qırmızı qarışıq rəng («Şahnamə» qəhrəmanı Rüstəmin atının adı) yaxşı at … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəng — 1. is. <ər.> köhn. Dava, müharibə, vuruş, döyüş. Ağız açıb göylər belə heyran qaldı bu cəngə! S. Rüst.. Cəng etmək – müharibə etmək, vuruşmaq, döyüşmək. Dördüncü otağın divarlarında Şahnamədə yazılan İranın qədim pəhləvanlarının və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
namə — is. <fars.> Məktub, kağız. Bir namə yazım, badi səba yarə yetirsin. H. x.. Vaqifin Vidadiyə və Vidadinin Vaqifə yazdıqları namələri möhtərəm oxucular mütaliə buyursalar sözümüzü təsdiq edərlər. F. K.. <Vaqif:> Oxu bu naməni, əzizim… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərcümə — is. <ər.> Bir dildən başqa dilə çevirmə (çevrilmə). Sərbəst tərcümə. «Şahnamə» nin tərcüməsi. – Usta Zeynalın dükanında Mirzə qəzəllər oxuyub, sonra oxuduğu qəzəlləri rus dilinə tərcümə edirdi. Ə. H.. <Rüstəm bəy Sofiyaya:> <Ömər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti